‘Er is veel gehakketak geweest rond die nominatieprocedure, maar ik vind het juist een voordeel’

Gisteren maakte rector-elect Luc Sels zijn nieuwe team van vicerectoren bekend. Sels is tevreden met hoe vlot de samenstelling is verlopen. Vooral de nominatieprocedure binnen de groepen, waarbij hij aan elke groep had gevraagd om een lijst van drie vrouwen en drie mannen op te stellen, evalueert hij positief. , aldus de nieuwe rector. ‘Ik kan het mezelf binnen vier jaar zeker aanraden. Of andere kandidaat-opvolgers.’

Sels geeft aan dat de lijsten ook hebben geholpen voor het opvullen van de transversale functies. Zo kwamen Reine Meylaerts op Onderzoeksbeleid en Tine Baelmans op Onderwijsbeleid te staan, terwijl ze beiden initieel waren genomineerd onder hun peers voor de groepsfunctie. ‘Dat creëert een duidelijk draagvlak.’

Genderpariteit

Het meest opvallende aan dit bestuur is wellicht de genderpariteit. Sels maakte er tijdens zijn campagne een punt van om evenveel mannen als vrouwen onder zijn vicerectoren te willen. ‘Ik heb weinig beloofd, maar dat heb ik wel beloofd en ik kom die belofte ook na’, glundert de rector-elect.

Nochtans leek vorige berichtgeving in de andere richting te wijzen. Naar aanleiding van de nominatieprocedures liet Sels aan de nieuwsdienst van de KU Leuven optekenen: ‘Intussen weet ik ook dat ik het me met dat principe niet gemakkelijk heb gemaakt. Ik had er bijvoorbeeld geen rekening mee gehouden dat er aan Kulak geen vrouwelijke gewoon hoogleraren zijn. Dat wil zeggen dat één van de plaatsen sowieso al bezet wordt door een man.’ Dat er in totaal maar 15% vrouwelijke gewoon hoogleraren zijn, een vereiste om het tot vicerector te maken, maakte het er wellicht ook niet makkelijker op.

Toch is niet iedereen opgezet met die verwezenlijking. ‘Van mannen hoor je soms dat het een discriminatie zou zijn naar hen toe. Maar dit is het enige niveau waar we het onevenwicht zo gemakkelijk kunnen beïnvloeden en het signaal geven dat het tijd wordt.’

The Times They Are a-Changin'

Opvallend verder: niemand van Torfs’ ploeg heeft het tot Sels’ team gemaakt. ‘Dat heb ik nochtans wel geprobeerd', verzekert Sels, ‘maar mensen moeten ook willen.’ Zo had Rik Gosselink, huidig vicerector Studentenbeleid, de functie opnieuw kunnen krijgen, maar hij wees af. ‘In dit bestuur zijn er bovendien ook mensen die wellicht voor Torfs gestemd hebben', zegt Sels. 'Ik heb daar geen criterium van gemaakt.’ De nieuwe rector benadrukt dat hij in een aantal essentiële domeinen ook zal zorgen voor continuïteit. ‘Mensen moeten niet de grote revolutie verwachten.’

Een verandering is nochtans wel dat de posten anders zijn verdeeld over de vicerectoren dan de vorige termijn het geval was. ‘Ik ben vooral uitgegaan van de achtergrond en deskundigheid van de kandidaten die ik voor me had. Zeker in de extra bevoegdheden is er bij iedereen steeds een perfect match.’

Opmerkelijk daarbij is dat bepaalde zeer nauw verbonden functies verdeeld zijn over verschillende personen. Zo staat Tine Baelmans op Onderwijs, maar is Piet Desmet bevoegd voor Educatieve Technologie. Bart Raymaekers heeft dan weer Erfgoed onder zich, terwijl Reine Meylaerts zich over het Bibliotheekbeleid ontfermt. Een signaal dat dit bestuur de samenwerking wil bevorderen.

Tegen november wil Sels een geïntegreerd beleidsplan klaar hebben, ‘dat we dan daarna kunnen beginnen uitwerken. Daar zitten een paar grote dossiers bij, zoals de herindeling van het academiejaar of de verdere verfijning van ons kwaliteitzorgsysteem.’

De nieuwe vicerectoren

Geen enkele vicerector blijft dus op z’n post zitten. Daarom: veel nieuwe namen.

Peter Lievens is huidig decaan van de faculteit Wetenschappen. Dat Internationaal Beleid een afzonderlijke post is, is nieuw. Lievens wordt gezien als een van de grote critici van het voormalig internationaal beleid, dat onder Danny Pieters’ hoede viel. ‘We moeten met het GeBu (de facto het hoogste beslissingsorgaan van de universiteit, red.) een prioriteit maken van internationalisering’, laat Lievens weten.

Rik Torfs suggereerde voor de verkiezingen dat Lievens het tot de ploeg zou maken omdat hij persoonlijke vrienden is met Sels. ‘Natuurlijk spelen persoonlijke relaties mee, maar Luc en ik hebben, na acht jaar tegelijkertijd decaan te zijn geweest, elkaar vooral gevonden rond thema’s waar we het inhoudelijk over eens zijn.’ Lang heeft Lievens niet moeten nadenken over het vicerectorschap. ‘Van bij de eerste gesprekken na de verkiezing heb ik aangegeven beschikbaar te zijn als de vraag gesteld zou worden. Maar zonder een voorkeur voor een beleidsdomein, al ben ik erg tevreden dat het Internationaal Beleid en Alumnibeleid geworden is.’

Bart Raymaekers is de tweede decaan binnen de aangestelde ploeg. Raymaekers leidde het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte en was onder studenten vooral gekend als prof Moraalfilosofie of Ethiek. Waar wil hij de klemtoon op leggen als vicerector van de Groep Humane Wetenschappen? ‘Autonomie van de faculteiten vinden we heel belangrijk, dat moet ook binnen zo’n bijzonder grote groep. Maar het is ook belangrijk dat er ruimte is voor samenwerking binnen de universiteit. In het verleden is dat niet steeds zo geweest.’

Het vicerectorschap kwam volgens Raymaekers als een verrassing. ‘Ik ben nooit aan de KU Leuven begonnen met het idee dat ik vicerector zou worden. Ik heb getwijfeld, want ik ben vijf weken terug opnieuw verkozen voor een tweede termijn als decaan, met unanimiteit. De faculteit verwachtte natuurlijk iets van mij.’

Comeback van Baelmans

Tine Baelmans maakt haar comeback in het rectoraat. Onder rector Marc Waer was ze vicerector Studentenbeleid. Nadien nam ze het tegen onder meer Rik Torfs in de rectorverkiezingen van 2013. Nu keert ze dus terug naar de hoogste beleidsfuncties. Er was wel enige twijfel, omdat Baelmans recent verkozen werd tot hoofd van het Departement Werktuigkunde binnen de groep Wetenschap en Technologie. ‘Dat maakte het wat moeilijker’, geeft Baelmans toe. ‘Mensen die daar voor je gekozen hebben, laat je een beetje achter natuurlijk.’ Nu gaat Baelmans Onderwijsbeleid op zich nemen.

Gerard Govers, geograaf, geeft aan zich vereerd te voelen als vicerector Wetenschap en Technologie en Duurzaamheidsbeleid uit de bus te komen. ‘Het betekent dat je collega’s je vertrouwen en je geschikt vinden voor de functie.’ Govers is al zes jaar hoofd van de doctoraatsschool van Arenberg en heeft daardoor veel ervaring op vlak van werken met mensen uit de vijf faculteiten van Wetenschap & Technologie.

Hoe hij de afgelopen jaren evalueert? ‘Er is een proces gaande waarbij we steeds meer naar een groepsstructuur groeien en dat is een proces dat we moeten voortzetten. Dat gebeurt met vallen en opstaan. Er is een gemeenschappelijk belang maar er zijn ook verschillende perspectieven die verzoend moeten worden.’

Piet Desmet wordt vicerector van de Kulak. De romanist meldt verrast en verheugd te zijn de verantwoordelijkheid te mogen opnemen. ‘Ik ben even oud als de Kulak zelf en heb er alle functies doorlopen: van student tot prof, maar ook beleidsmatig.’ Desmet kent de Kulak dus door en door en is bovendien zelf West-Vlaming.

‘Al draait het er vooral om dat je de organisatie echt kent en zowel met de lokale als Leuvense facultaire aanstuurders kan oplijnen. Het vicerectorschap in Leuven en dat je daar onderdeel mag zijn van de beleidsploeg is eigenlijk even belangrijk. Ik ben bij uitstek een interfacefiguur: als vicerector Kulak heb je vooral de functie om bruggen te bouwen.’ Ook zijn extra bevoegdheid in educatieve technologie is hem op het lijf geschreven, geeft hij aan. Zo leidt hij aan de Kulak een onderzoeksploeg in educatieve technologie.

Ook Luc Sels koos dus voor een aparte vicerector voor de Kulak. Die functie is omstreden. Het zou volgens sommigen bewijs zijn dat de Kortrijkse campus geprivilegieerd wordt en de andere campussen, zoals in Brussel of Gent, minderwaardig zouden zijn.

Chantal Van Audenhove gaat voor Studenten- en Diversiteitsbeleid. Vooral Diversiteit lijkt een logische keuze. Van Audenhove is hoofd van LUCAS, het Centrum voor Zorgonderzoek en Consultancy, een interdisciplinair kenniscentrum van de KU Leuven op het gebied van zorg en welzijn. Ook Van Audenhoves eigen onderzoek naar de participatie van kansengroepen in de samenleving leunt sterk aan bij haar toekomstige functie. ‘Het is voor mij dan ook echt een schot in de roos om mij daar achter te mogen zetten’, licht ze toe. ‘Er valt nog heel wat te rapen op vlak van diversiteit.’

Op vlakken van Studentenbeleid, inclusief de externe campussen buiten Leuven, heeft Van Audenhove weinig ervaring, geeft ze toe. ‘Dat besef ik. Daarom ga ik vooral de komende periode heel wat luisteren en de draad oppikken met het vorige bestuur. Ik heb trouwens wel ervaring met zaken zoals Mindmates, suïcidepreventie en heb als psycholoog natuurlijk ook affiniteit met het studentengezondheidscentrum.’

Voor de groep Biomedische Wetenschappen neemt Chris Van Geet de fakkel over van Wim Robberecht, die voorzitter van het bestuurscomité van het ziekenhuis blijft. Voor Van Geet is de verrassing niet zo groot: al twaalf jaar is ze hoofd van de dienst Kindergeneeskunde. Ze is ook voorzitter van de Interfacultaire Raad voor Ontwikkelingssamenwerking (IRO). Vicerector zijn van een groep als Biomedische Wetenschappen is geen gemakkelijke taak, beseft ook Van Geet, maar ze kijkt ernaar uit. ‘Gelukkig ken ik het ziekenhuis goed, alsook de faculteit Geneeskunde. Ik zal me ook graag inwerken in de andere faculteiten binnen Biomedische Wetenschappen.’

Reine Meylaerts, een populaire professor binnen Taal- en Letterkunde, neemt de fakkel over van Liliane Schoofs en gaat Onderzoeksbeleid leiden. Volgens Meylaerts een logische keuze: ‘Onderzoek is een passie. De functie zelf is binnen de beschikbare functies absoluut het meeste op mijn lijf geschreven.’ Meylaerts was al lid van het Bureau van de Onderzoeksraad.