artikel> Impact van terrorisme op de uitwisselingsprojecten in Brussel

Internationale studenten zijn er gerust in

De Brusselse link met de terroristische aanslagen in Parijs bezorgde onze hoofdstad al heel wat imagoschade. De internationale studenten laten zich niet intimideren.

Gepubliceerd

De voorbije weken kwam Brussel negatief in beeld in verband met de terreurproblematiek rond Sint-Jans-Molenbeek. Vorige week nog noemde de republikeinse presidentskandidaat Donald Trump nog een 'Hellhole'.

Exacte cijfers zijn moeilijk te achterhalen omdat de meeste instellingen die cijfers nog niet vrij kunnen geven voor het jaar 2016. Toch is er wat betreft studentenaantallen over het algemeen geen grote breuk te merken met het voorbije jaar. Dat komt onder meer door het feit dat de meeste aanvragen al waren ingediend voor de aanslagen plaatsvonden.

Niet veel studenten annuleerden hun geplande uitwisseling. Rebecca Rampelberg, medewerker van de dienst Internationalisering en Diversiteit van de KU Leuven op campus Brussel, heeft weet van twee annulaties door Erasmusstudenten. Slechts één van die twee viel uitsluitend te wijten aan het terreuralarm. “Toen die annulaties binnenkwamen, hield ik even mijn hart vast. Uiteindelijk is het bij die twee gebleven.”

Toch merkt de president van ESN Brussel, Mattia Balloni, op dat de groep Erasmussers een stuk kleiner is dan vorig jaar. “Er is echter geen reden om aan te nemen dat dit een rechtstreeks gevolg is van de terreurdreiging of de negatieve berichtgeving rond Brussel,” aldus Balloni.

Voorzorgsmaatregelen

Speciale voorzorgsmaatregelen om het imago van Brussel te beschermen zijn er niet echt geweest. Wel ging er extra aandacht naar de communicatie met studenten die in Brussel leefden.

“Vanuit het management kwamen er regelmatig e-mails met informatie voor studenten, wij vertaalden die dan of zorgden voor nog net iets meer duiding,” vertelt Stefanie Derks, mobiliteitscoördinator bij Odissee Campus Brussel. “Wij stuurden die info dan ook nog rond via hun privé e-mailadressen en onze Facebookpagina. Dit zorgde ervoor dat de internationale studenten zich niet in de steek gelaten voelden.”


“I don't care"

Donderdag 4 februari ontving ESN Brussel de groep nieuwe Erasmusstudenten in Brussel. Voorzitter van de organisatie, Mattia Balloni, zegt zelf geen ongeruste vragen gekregen te hebben van buitenlandse studenten.

“Dat kan natuurlijk ook omdat onze organisatie de contactgegevens van de studenten niet op voorhand ter beschikking heeft. Wij hebben voor hun verblijf in Brussel enkel informele contacten via Facebook. Vragen die we langs deze weg krijgen, zijn vooral van praktische aard, zoals de zoektocht naar een geschikt kot.”

De meeste studenten zijn niet erg van hun stuk gebracht. Dominika Krejcü uit Tsjechië zegt dat de hele heisa haar eigenlijk niet veel kan schelen. Zelf leeft ze al vijf jaar alleen in Praag, dus haar ouders maken zich ook niet zo veel zorgen.

Haar landgenote Nicole Machova werd door haar moeder zelfs aangespoord om zich niet bang te laten maken. “Ze zei echt dat ik zeker moest gaan. Maar als er een aanslag was geweest de dag voor mijn vertrek, zou ik mijn verblijf waarschijnlijk toch geannuleerd hebben.”

Ook Balazs Babicz, een Hongaarse student, heeft niet echt een onveilig gevoel in Brussel en heeft ook nooit echt getwijfeld om naar Brussel te komen. “Mijn moeder en mijn vriendin waren wel wat ongerust en hebben mij aangeraden om drukke publieke ruimtes te vermijden.”

“Op bezoek bij de terroristen"

Drie studenten uit Frankrijk, Emilie, Edourd en Corentin, merken niet veel verschil in vergelijking met Frankrijk. “Edourd en ik wonen in Parijs, we zijn niet banger hier dan daar.” De drie maken zich duidelijk geen al te grote zorgen: “We maken er eigenlijk zelfs grapjes over: we komen gewoon eens de terroristen bezoeken.”

De angst die onder meer het Brusselse toerisme deed kelderen, lijkt er niet echt te leven onder de internationale studenten. Grote verschillen in studentenaantallen zijn niet waar te nemen en ook de studenten zelf zeggen weinig of niet verontrust te zijn.

“Toen die annulaties binnenkwamen, hield ik even mijn hart vast. Uiteindelijk is het bij die twee gebleven.” “Mijn moeder en mijn vriendin waren wel wat ongerust en hebben mij aangeraden om drukke publieke ruimtes te vermijden.”

Powered by Labrador CMS