Jubileum van een Leuvense cultuurtempel

Het is even dringen om de mensenmassa in de Bondgenotenlaan te doorkruisen. Stralend weer en wuivende palmbomen, normaal voorbehouden voor de hagelwitte stranden van een tropischer land, lokken dan ook een heleboel toeschouwers.

Te midden van de pop-up tuin worden Leuvenaars getrakteerd op foodtrucks, rondleidingen en een Shakespeare-marathon. Doorlopend zijn er namelijk zesennegentig balkonscènes uit Romeo en Julia te beleven. Dat wil zeggen: ieder kwartier een liefdesverklaring - of interpretatie daarvan - door amateurs en professionals in alle disciplines denkbaar. Waarom, vraagt u?

Romeo oh Romeo

Roméo et Juliette, de Franse operabewerking van Shakespeares gelijknamige tragedie was de allereerste voorstelling van Leuvens gloednieuwe Stadsschouwburg. Op 3 september 1867 zongen Juliette Capulet (sopraan) en haar neef Tybalt (tenor) hun eerste woorden op de bühne. Reden genoeg om er een marathon van te maken, vond men bij 30CC.

Binnen verklaart burgemeester Louis Tobback het spektakel voor geopend: ‘Ik ga geen balkonscène opvoeren, al hebben ze me er wel om gevraagd. Maar meer dan de acts openen plan ik hier niet te doen!’ Op de eretrap begint vervolgens een expo over de eerste 150 levensjaren van de Schouwburg.

Na Tobbacks toespraak is het de beurt aan de slagvaardige jeugd van Molotov (Cirkus in Beweging) om een percussie-act te brengen. De opzwepende muziek komt de festivalsfeer ten goede, maar de link met Shakespeare is ver te zoeken. Hetzelfde wanneer de soundtrack van Mission Impossible weerklinkt vanuit het trompetensemble van SLAC. Meer trouw aan the Bard is echter diens balkonscène, gespeeld door Trivial Muffins, in het Engels van weleer met bijpassende outfits.

Onkruid en overdaad

In zijn geheel is de Romeo-en-Julia-marathon een ietwat absurde mengelmoes van verschillende acts, al dan niet met duidelijke link naar de bekende tragedie. Soms chaotisch. Maar het draagt dan ook bij tot het idee van een flamboyante, over-the-top feestpartij. De Schouwburg kan er helemaal prat op gaan dat ze op zeer uitbundige wijze - en ook vrij letterlijk - in de bloemetjes werd gezet.

Wanneer de balkonscènes om half vier ‘s nachts worden onderbroken - ‘s morgens nemen ze immers de draad terug op - zakken de meesten af naar de theaterzaal waar een unieke fuif aan de gang is. Feestvierders krijgen de kans om het podium te beklimmen en zich te verliezen in het muzikale verhaal van de Onkruid-dj's. Gehuld in een kunstzinnige setting van mist en intieme duisternis dansen vele nachtraven de ochtend in.

Een ding is zeker, 150 jaar Schouwburg is een geslaagd verjaardagsfeest voor een zeer divers publiek. Op zondagochtend kunnen jonge gezinnen genieten van een fairtrade-ontbijt, gevolgd door een seniorennamiddag met taart en theater. Ook de zon is weer van de partij, alsof de zomer dit weekend speciaal terug even opflakkert ter ere van de jarige Schouwburg.