artikel> President Joko Widodo krijgt de wind van voren na het breken van beloften

Politieke typhoon in Indonesië

De laatste maand is de Aziatische eilandengroep ten prooi gevallen aan hevig protest door de jongere lagen onder haar bevolking.

Gepubliceerd

Andere artikels in de reeks Rage against the Regime:

Indonesische LGBTQIA+ activiste Kai Mata maakt zich zorgen om haar land

De muzikante met Chinese roots vertolkt het gevoel van studenten over de nieuwe koers van Indonesië

Als baby ontvluchtte ze samen met haar familie Indonesië om daarna veertien jaar van haar jeugd in de VS door te brengen. Mata ervaart de politieke toestand in haar land met een naar gevoel.

'Als een van de enige publieke figuren in Indonesië die openlijk  queer  is, verontrust de huidige toestand mij. In juni van dit jaar heb ik een single uitgebracht waarin ik zing over mijn seksuele relaties met vrouwen en waarin ik mij verzet tegen de homofobe opmerkingen die ik op dagelijkse basis krijg. Dat heeft in Indonesië voor heel wat ophef gezorgd, terwijl ik wel veel internationale steun heb gekregen.'

'Omdat men mijn bestaan als queer Indonesische vrouw met deze wetten aanvalt, ben ik noodgedwongen al aan het uitkijken naar uitwijkmogelijkheden. Ik bestudeer nu of ik asiel in het buitenland kan aanvragen om mijn veiligheid te garanderen.'

'De studenten zijn vooral ongerust over de richting waarin ons land zich begeeft, nu de recente aanpassingen in het strafrecht ons steeds verder van de democratie lijken te verwijderen. De inbreuken op mensenrechten, en vooral dan op de sociale rechten, werken als een trigger voor de oproer die we nu zien.'

'Tijdens de protesten van 1998, die een einde maakten aan het bewind van Soeharto, is mijn familie Indonesië ontvlucht. We vonden het niet veilig om terug te keren naar Jakarta, dus mijn jeugd heb ik vooral in de VS doorgebracht. Persoonlijk voel ik dit opnieuw aan als een maatregel die moet polariseren, om zo de breuklijnen in onze natie bloot te leggen met de bedoeling controle te krijgen op de miljoenen mensen die op de archipel wonen.'

Na een politieke tour de force van het parlement leek het voorheen tolerante Indonesië zich op een gevaarlijk pad te begeven: dat van de sharia. Vrijzinnige, christelijke én islamitische burgers trokken de afgelopen weken de straat op om van hun president verantwoording te eisen.

Twintig jaar geleden werd Indonesië in een ijzeren greep gehouden door Soeharto, een military strongman à la Mobutu: corrupt, cliëntelistisch en zeer verknocht aan zijn leger. De ex-kolonie wilde in 1998 ook van zijn interne kolonisator af, waardoor Soeharto na veel protest werd afgezet. Sindsdien heeft Indonesië zich als lid van de OPEC kunnen opwerken tot economisch wonderkind van Zuid-Azië. Daarnaast is Indonesië gekend omwille van zijn milde interpretatie van de islam. Maar daar lijkt nu verandering in te komen.

Joko Widodo, de presidentiële foetus

Toen Joko Widodo in april van dit jaar voor de tweede keer de presidentsverkiezingen overtuigend won, was het feest in de straten van Jakarta. Het land had gekozen voor vooruitgang en jeugdigheid – 58 jaar is naar presidentiële normen een foetus in Indonesië – en leek met Joko Widodo inderdaad de juiste weg te zijn ingeslagen. Afgelopen maand werd het voor zijn electoraat echter snel duidelijk dat president Joko zijn mooie woorden niet zou nakomen (Joko is zijn achternaam, zoals gebruikelijk in Oost-Aziatisch landen wordt die eerst geplaatst, red.).

Om van haar laatste weken gebruik te maken, heeft het parlement er in allerijl nog controversiële wetten doorgejaagd

Joko maakt zich klaar voor zijn tweede termijn, wat ook betekent dat het parlement stilaan plaats moet ruimen voor het volgende. Om van de laatste weken toch nog handig gebruik te maken, heeft het parlement er in allerijl nog enkele controversiële wetten doorgejaagd. Uit vrees dat de geschiedenis zich zou herhalen, lieten de jongeren het hier niet zomaar bij. Een opstand was op til.

Hongkong 2.0.

Net zoals in Hongkong protesteren de jongeren tegen (in hun ogen) te verregaande wetten, die de vrijheid in hun land zouden beknotten. Zo gaat het over een wet die seks buiten het huwelijk zou verbieden. Daarmee wordt ook de hele LGBT-gemeenschap plots gestrikt in een niet eens zo grijze zone van wettelijke strafbaarheid.

Ook het klimaat speelt in de protesten een rol. Op Borneo zijn meer dan driehonderdduizend hectare bos in de as gelegd

Een andere wet gaf dan weer aan blasfemie, landverraad en het beledigen van de president zwaarder te straffen. De wet waar de jongeren zich echter het meest tegen verzetten, zou de Corruption Eradication Commission zijn autoriteit afnemen. En dat terwijl de strijd tegen corruptie net een van Joko’s selling points was.

Ook het klimaat blijkt in de protesten een rol te spelen. In de afgelopen weken werd het eiland Borneo, na Brazilië huis van het grootste regenwoud ter wereld, geteisterd door bosbranden die meer dan driehonderdduizend hectare tot as hebben herleid. Volgens de jonge manifestanten heeft president Joko de lokale bevolking ertoe aangezet de branden aan te steken.

Willekeurige arrestaties

Zowel in de hoofdstad Jakarta, als op de eilanden Sulawesi en Papoea is het tot schermutselingen met de lokale ordediensten gekomen. Studenten gooiden met stenen en molotovcocktails, waarop met traangas en waterkanonnen werd gereageerd. Volgens The New York Times zouden in Jakarta alleen al honderden gewonden gevallen zijn en nog eens honderden betogers gearresteerd.

Conclusie: goed begonnen is half gewonnen? Niet voor president Joko. Al heeft hij voor onbepaalde tijd de wetten opgeschort, toch blijft de woede bij de bevolking groot. Zal hij zijn land weer op de rails krijgen of verliezen we met Indonesië weldra een voorbeeld van stabiliteit in de regio? The future will tell.

Powered by Labrador CMS