artikel> Recensie Leuven Jazz: Triple Bill

Leuven Jazz: relax, excite and thrill

Afgelopen zaterdag werden Leuvenaars drievoudig ondergedompeld in de hedendaagse jazz: van intiem minimalisme tot uitbundig feestgedruis, drie concerten om de vingers bij af te likken.

Gepubliceerd

In kader van Leuven Jazz konden koopjesjagers hun slag slaan dit weekend: drie jazzgroepen voor de prijs van één, een triple bill dus. Goed voor bijna vier uur aan muziek. Een centrale rol bij de drie opvoeringen wordt vertolkt door de drums.

De spits wordt afgebeten door een trio van drummers: Antoine Pierre, Mark Schilders en Lander Gyselinck, die laatste u misschien bekend van STUFF., een opkomend Gents jazzcollectief. Drie jonge kerels die met hun zetting een hommage willen brengen aan Elvin Jones, de iconische jazzdrummer uit de jaren ‘60.

Vegen en ritselen op trommels

Het trio zet de avond minimalistisch in. Ze vegen en ritselen op trommels en bekrassen de cimbalen. Het creëert een erg intieme sfeer. Plots klinkt een elektronische bas over het zachte geroffel: één van de drummers bedient met een vrije hand een kleine synthesizer. Het schept orde in de (schijnbaar) geïmproviseerde chaos. In een crescendo verlaten ze het tromgeroffel en halen ze paukenstokken boven, om dan weer geleidelijk af te zwakken.

'Nu gaan we verder met een stuk van ABBA'

Antoine Pierre

‘Dit arrangement was gebaseerd op Stravinsky’, grapt Antoine Pierre, de woordvoerder van de groep. ‘Nu gaan we verder met een stuk van ABBA’. Een nieuwe compositie volgt, die net als de vorige intensiteit afwisselt met minimalisme. Een heerlijk begin van de avond.

Tussen de uitvoeringen door is er een pauze voorzien, waarin het publiek een drankje kan nuttigen, een kijkje kan nemen naar de merchandise van de verschillende groepen, of kan nagenieten bij DJ the Jazz Kid (Leuvenaar Lander Lenaerts), die de foyer voorziet van een Jazz-geïnspireerde dj-set.

'We’re going to work some music out, with you'

Dan is het de beurt aan Quality Quartet, een groep uit de VS met als frontman drummer Nasheet Waits, hij vat het optreden aan met de charmante woorden: ‘We’re going to work some music out, with you’. De jazzpuristen die het vorige trio minder konden smaken, worden nu tevreden gesteld, Quality Quartet pakt het namelijk heel wat ‘klassieker’ aan: een melodie wordt tezamen ingezet en de verschillende muzikanten krijgen om beurten de kans hierop te improviseren, wat uitdraait in prachtige solo’s.

De groep laat je niet alleen wegdromen met rustige stukken als ‘August’, hun muziek kan ook opzwepend en energiek zijn, zo bewijst het nummer ‘Oh’, wat de muzikanten ook tussen de maten door scanderen. Na een uur zit het erop voor Quality quartet. Het hogere energieniveau van hun performance bereidt echter de weg voor ADHD’er van de avond: het Londense Sons of Kemet.

Jazz op speed

Een man komt het podium op, Joshua Idehen, guest vocalist van de groep. Hij speelt even de rol van publieksopwarmer: ‘Imagine your left hand is Westeros and your right is the North, and it’s all (klapt) Game of Thrones! Games of Thrones!’ De zaal stampt met de voeten, klapt en schreeuwt. Nu, meer dan ooit, krijgen we het gevoel een concert bij te wonen.

Het is jazz op speed, als het ware

Het kwartet van saxofonist Shabaka Hutchings werd speciaal voor Leuven Jazz uitgebreid met twee extra drummers (waaronder Moses Boyd, die eerder in de week optrad voor Leuven Jazz), het is Sons of Kemet XL. Die uitbreiding blijkt geen overbodige luxe te zijn, de aanstekelijke melodieën van sax en tuba worden op een hoog tempo in maat gehouden door vier drums in totaal.

Het is jazz op speed, als het ware. Enkele toeschouwers kunnen het opzwepende ritme niet langer weerstaan en beginnen te dansen in de zaal. Als kers op de taart rapt Joshua Idehen boven de opzwepende muziek, wat het geheel dan weer een Londense streetvibe geeft. Alleen jammer dat hij nu en dan niet verstaanbaar was door de luide muziek.

Met de triple bill kreeg de Leuvenaar meer dan waard voor zijn geld: drie topgroepen, elk met hun unieke stijl, vulden elkaar geleidelijk aan in toon en sfeer. Tegen het einde van de avond was de schouwburg een heuse fuiftent geworden. Heerlijk.

Powered by Labrador CMS