'Het ergste was dat iedereen ernaar stond te kijken'

Anoniem: 'We waren allebei zat, en het was een echte booty call. Het ging voor ons beiden echt enkel om de seks, dingen zoals blijven liggen achteraf hoefden voor ons beiden niet. In die context was dat niet nodig, dat was de afspraak.'

'Maar het ding is dat in zo’n situatie, er toch vaker een gebrek aan respect bovenkomt, terwijl dat eigenlijk helemaal niet zo zou mogen zijn.'

'Uiteindelijk hadden we dan seks zonder condoom. Ik was eerst geschrokken, want dat wou ik eigenlijk niet. Ik had toen aangegeven dat ik dat lastig vond, maar je zit er middenin en je bent zat. Ik pak als meisje de pil, ik vind het ook logisch dat een jongen een condoom gebruikt. Ik vind niet dat het mijn verantwoordelijkheid om dat te vragen.'

'Ik heb dan wel expliciet gezegd: 'Niet in mij klaarkomen'. Ik heb dat drie keer gezegd, hij zei dan: 'Nee, nee, ik ga niets doen'. Uiteindelijk is hij zomaar wel in mij klaargekomen.'

'Je kan ook zeggen van me, dat ik dat had kunnen zien aankomen. Ik denk dat de meesten zullen zeggen dat het mijn eigen schuld is.'

Ik heb mijzelf pijn gedaan

Karolien: 'Ik kan op niemand boos zijn, ik heb mezelf eigenlijk het meeste pijn gedaan. Ik vind het moeilijk dat je een beeld hebt hoe je je moet gedragen, als meisje of als jongen, en daarom doe je soms dingen die je niet noodzakelijk zou willen doen.'

'En je hebt wel toestemming gegeven, maar je wil het eigenlijk niet. Die andere persoon heeft niets fout gedaan, maar ik vind dat er geen aandacht is voor de gevolgen daarvan. Het is niet omdat die persoon niets fout doet, dat er voor mij geen gevolgen zijn. Maar daar kan je dan nergens mee terecht.'

'Ik was altijd al onzeker, maar zo werd dat enkel erger. Ik zette mezelf steeds vaker in situaties die negatief voor me waren. Ook vaak bij één bepaalde kerel. Hij behandelde mij echt als vuil, maar ik ging altijd terug naar hem. Hij was echt een manier om mezelf pijn te doen.'

'Maar ik heb het zo vaak meegemaakt, dat wanneer ik boos werd, de andere persoon verdween. Vanaf het moment dat ik iets aankaartte dat niet oké was, was die weg. En ik was echt zo stom verliefd dat ik niet wou dat die wegging.'

In het HdR

Anoniem: 'Een keer dat ik echt schrik had, was toen ik in het Huis der Rechten aan het wachten was terwijl een vriendin van me naar het toilet ging. Er kwam een jongen tegen mij praten, en ik liet meteen zien dat ik geen interesse had.'

'Toen duwde hij me tegen de muur zodat ik echt niet weg kon. Dus ik zei: 'Kan je mij loslaten?' Dat deed hij niet, in de plaats probeerde hij me te kussen. Fysiek stond ik echt in een positie waarin ik niets kon doen.'

'Dan heeft hij mij nog uitgemaakt voor slet omdat ik niet wou. Uiteindelijk is hij weggegaan. Het ergste was dat iedereen ernaar stond te kijken. Niemand had gereageerd. Dat vond ik ergens nog erger: het is zo genormaliseerd. Daar was ik erg van geschrokken, het was zo duidelijk dat ik niet wilde.'

'Ik ben zeer assertief, en zelfs ik was doodsbang. Dan vraag ik me af hoe dit is voor meisjes die een minder grote mond hebben, mensen die gewoon in een angstreflex gaan waarin ze niet weten wat ze moeten doen.'

'In het naar buiten gaan ben ik die jongen nog eens tegengekomen en ik heb hem gezegd: 'Wie denk je dat je bent? Wat voor een respectloos iemand ben je dat je denkt dat je zomaar meisjes tegen de muur kunt gooien en beginnen kussen?' Toen heeft die mij nog in mijn billen geknepen en is die weggelopen. Ik was gewoon gedegouteerd in hoe dat mensen niet kan schelen.'