splinter> Zeg het met trappist...

Cursiefje: De prijs van zes Orvals

In een democratie is het belangrijk dat politieke discours 'behapbaar' zijn. Een cursiefje dat aantoont waarom.

Gepubliceerd

Enige tijd geleden las ik in de Avenir du Luxembourg een stukje over een debat dat toen plaatshad in Waalse politieke middens over de invoering van een soort Waalse zorgverzekering. Een Luxemburgs cdH-kopstuk stelde dat het jammer was dat de regering daar niet mee wilde verder gaan: de verzekering bood immers heel wat voordelen, 'voor per persoon niet meer dan de prijs van zes Orvals'. Die uitspraak getuigt van groot politiek inzicht: politici hebben de neiging met miljoenen en miljarden te gooien alsof het niks is, maar de gewone man gaat dat boven de pet. Wat zes Orvals zijn, weet elke Belg. Meteen kan men afmeten, naargelang zijn gebruikelijke consumptie, hoeveel avonden op café de zorgverzekering zou kosten, en uitmaken of ze dat waard is. Met de huidige gezondheidscrisis, die cafés overal te lande gesloten houdt, is dat geld overigens meteen apart gezet.

Laten we er dus een gewoonte van maken politieke maatregelen uit te drukken in 'Orvals per persoon per jaar'. Ik zie slechts twee nadelen: Orvalbier heeft de neiging duurder te worden, naarmate men verder van de abdij verwijderd is – met name in Vlaanderen betaalt men gemiddeld wat meer voor het vloeibare goud – wat zou kunnen resulteren in gelijkaardige problemen als met de eurozone, waarbij een euro in één land meer waard is dan in een ander. Ook heb ik schrik dat, nu de ECB en de nationale regeringen hun bazooka's weer aan het afstoffen zijn om de economie overeind te houden, we ons wel eens zouden kunnen verslikken in het aantal flesjes gerstenat dat de middenklasse weer uit zijn mond zal moeten sparen – iets waar we beter nog niet te veel aan denken.

Toch geloof ik rotsvast in de magie van de trappist. Wanneer men zich op een zonnige zomernamiddag op het terras van A la Nouvelle Hostellerie d’Orval bevindt, met een glas bier en een boterham met abdijkaas, dan wordt het leven plots vanzelf een pak eenvoudiger.* En zo ook het bepalen van macro-economisch beleid. Men moet het maar eens uitproberen: van op dat terras bestuur je de wereld met niet meer dan een pen en een servet. Ook mag het duidelijk zijn dat een zorgverzekering uitbetaald in Orvals een goede zaak is voor de volksgezondheid. Ik herinner me immers nog goed wat mijn grootvader altijd zei: 'Un Orval chaque jour, éloigne le médecin pour toujours.'

*Anderen zweren bij A l’ange gardien, het andere café, maar dat is betwistbaar.

Powered by Labrador CMS