'Kunstenaar zijn is een beetje een maldición, een vloek'

We ontmoeten Marín in zijn atelier in Leuven. De creativiteit hangt in de lucht. Twee onafgewerkte tekeningen draperen de schildersezels. Op de ene is het begin van een hyperrealistische neus te zien; op de andere lacht de karikatuur van een koppel ons toe. Marín tekent graag gelukkige mensen, omdat hij wil dat ze blij worden van de kunst en van zijn werk.

Ook Cécile, de partner en assistent van Marín, is aanwezig. Ze vertaalt niet alleen af en toe wat zinnen van de Spaanse Marín, maar vult hem ook aan. Het duo straalt grenzeloze passie en liefde uit. Een taalgrens is er niets tegen.

Het begin

'Ik ben een kunstenaar', steekt Marín van wal. 'Ik heb Kunstgeschiedenis gestudeerd en ik heb altijd al getekend.' Voordat hij van zijn karikaturen en portretten begon te leven, werkte hij in een museum in Spanje.

Nadat hij naar België verhuisde, besloot hij om van karikaturen en portretten tekenen zijn werk te maken. De bal raakte aan het rollen toen hij als vrijwilliger karikaturen tekende op een benefietavond van een vriendin van Cécile. Sindsdien kan je hem boeken als karikaturist op je feest en tekent hij ook karikaturen en portretten op bestelling vanaf een foto.

In zijn eerste jaren als karikaturist passeerde hij vaak op rommelmarkten om zijn werk te verkopen. 'Dat is ondertussen verminderd', vertelt Cécile. 'Het is gemakkelijker als ze hem inhuren voor een feest of evenement, dan ben je zeker hoeveel je zal verdienen. Als je op straat gaat verkopen, zijn je inkomsten onzekerder', legt ze uit.

Dag en nacht

Dat creatieve proces gebeurt niet alleen overdag, maar ook 's nachts. 'Ik vind het niet leuk als kunstenaars zeggen dat ze autodidact zijn. Je leert net veel van andere kunstenaars dankzij het internet', legt Marín uit. Ook kunstenaars die in een andere tijdsperiode leefden, vormen een belangrijke inspiratiebron. Marín verwijst zo naar Caravaggio, Velázquez en Rubens.

'Talent is belangrijk, maar oefenen is belangrijker', stelt Marín. 'Veel vrienden tekenden twintig jaar geleden beter dan ik, maar nu tekenen ze niet meer. Je moet blijven evolueren. Het moet een passie zijn. Ik kan niets anders doen', vervolgt hij.

'Kunstenaar zijn is net daarom ook een beetje een maldición, een vloek', vertelt Marin. 'Ik denk dat ik de laatste tien jaar elke dag heb getekend.' Cécile beaamt dat: 'Als we op vakantie gaan, krijgt hij van mij een tekenverbod.' 'Dan teken ik in het zand of op een servet', lacht Marín.

Verloren kunst?

Zijn passie voor tekenen gaat hand in hand met een grote liefde voor karikaturen. 'Karikaturen zijn een echte kunst', benadrukt Marin. 'Je moet veel weten over anatomie, kleuren, licht, gezichtsuitdrukkingen en het psychologische aspect van de mens.' Het is dan ook fijn om te werken met mensen die kunst appreciëren, vertelt hij. 'Met kunst in je leven is je levenskwaliteit beter.'

Het gaat bovendien niet enkel om pure karikaturen. Landschappen verwerkt Marín ook in zijn werk. Ter illustratie wijst hij naar de karikatuur in westernstijl die achter hem pronkt: 'Ik teken een Wilde Westen-landschap achter de karikatuur, dat aan het verhaal van de mensen gelinkt is. Zo wordt het een mooi en persoonlijk geheel.'

Toekomst

Het werk van Marín is in Leuven te vinden. 'Een tentoonstelling van mijn karikaturen van rock stars hangt permanent in café Den Delper, in de Parijsstraat, waar je ook een print kan kopen', meldt hij.

Maríns creatieve honger is echter nog lang niet gestild. Zo zal vanaf februari 2022 zijn werk ophangen in Tabloo, een knutselwinkel in Leuven. Specifiek maakt hij voor deze gelegenheid karikaturen van oude kunstenaars als Dalí, Frida Kahlo, Picasso en Rubens.

Daarnaast geeft Marín ook workshops en wil hij zijn kennis verder doorgeven. Hij zou daarvoor in de toekomst een didactisch boek willen schrijven over karikaturen.

'Het is plezant werk, ik laat mensen graag lachen', concludeert Marin. 'Ik teken eerst een karikatuur en dan vraag ik aan de persoon voor mij wat die ervan vindt: "Wil je er meer of minder rimpels bij?" (lacht)' Zo entertaint Marín zijn publiek en de geportretteerde. 'Je moet een beetje een clown zijn', sluit hij af.