interview> 'Ergens blijf je wel hopen dat het zal weggaan'

Angst voor de Tuut

Bert Lecomte heeft vzw De Tuut van Tegenwoordig opgericht nadat hij zelf te maken kreeg met oorsuizen. De eerste maanden met de tuut waren verschrikkelijk voor hem. Hij doet zijn verhaal.

Gepubliceerd

In zijn eerste jaar aan de Kulak (KU Leuven campus Kortrijk) ging Bert naar het kerstbal in december. De volgende ochtend stond hij op met oorsuizen, die nooit meer zijn weggegaan. 'Dat heeft een zware mentale impact op mij gehad. En op mijn leven', vertelt hij.

Een luisterend oor

Op het internet vond hij weinig voorlichting over de suizen, of de informatie was zeer negatief. Dat was frustrerend volgens hem: 'Het gaf me alleen maar een slechter gevoel. Daarom richtte ik zelf iets op.' Bert wil hulp verlenen aan en luisteren naar personen bij wie hetzelfde overkomen is.

Daarnaast hoopt hij te voorkomen dat anderen schade zouden oplopen. In de aanloop van het festivalseizoen 2022 organiseerde vzw Tuut de 'Week van de Oordop'. 'We willen dat jongeren zich amuseren en dat ze hun hele leven lang kunnen genieten, maar dat gaat enkel als ze hun oren beschermen.'

Kan ik ermee leven?

'Het was al langer aan het sluimeren', geeft Bert toe. Als hij een avond uitging, had hij wel vaker een zachte tuut in de oren, maar de volgende ochtend was het altijd weer verdwenen. 'Ik stond er niet bij stil dat het kwaad kon. Zo is dat bij de meeste jongeren.'

'Je staat ermee op en gaat ermee slapen'

Bert vertelt hoe hij zich in het begin zorgen maakte of hij met het geluid in zijn oren zou kunnen leven. 'Je staat ermee op en je gaat ermee slapen, je kan het niet negeren en het heeft geen aan- en uitknop.' Dat maakte hem radeloos en vooral ook asociaal: hij was bang om uit te gaan en meer schade op te lopen.

'Kan ik nog studeren?' en 'Kan ik later gaan werken?' waren vragen die door zijn hoofd spookten. Door zulke angsten op te kroppen, waren de eerste maanden een hel voor hem. 'Niemand begreep waar ik doorging, omdat niemand zich het kon voorstellen.'

Het was zwaar voor de vzw-oprichter om de tinnitus te accepteren wanneer de dokter de diagnose stelde. 'Ergens blijf je wel hopen dat het zal weggaan.'

Licht aan het einde van de gehoorgang

De tuut is er nog steeds en dat gaat altijd zo zijn. Maar na een tijdje verschuift het naar de achtergrond. Ook Bert geraakte eraan gewoon. 'Vaak hoor ik het pas terug als ik 's avonds alleen in mijn bed lig en geen omgevingslawaai meer hoor.'

'In de winkel en op straat; elk geluid was een potentieel gevaar'

Volgens Bert heb je pas controle over de suizen als je er vrede mee hebt genomen. 'Nu heeft het geen invloed meer op mijn leven, maar dat was vroeger anders.' Hij vertelt hoe hij zijn oordoppen voortdurend droeg uit angst om zijn gehoorschade erger te maken. 'In de winkel en op straat; elk geluid was een potentieel gevaar.'

Toch blijft het belangrijk dat hij consequent zijn oordoppen draagt, omdat geluiden soms ook pijn kunnen doen. Wanneer Bert uitgaat, heeft hij ze sowieso in, maar ook in bepaalde lawaaierige ruimtes zoals op café.

Oordoppen op maat aankopen is daarom de boodschap! Nog tot 22 mei kan je genieten van een fikse korting in teken van de sensibiliseringsweek.

Powered by Labrador CMS