artikel> "Roeien met de riemen die we hebben"

Een stad voor studenten en kansarmoede

Armoede in Leuven neemt toe. In de binnenstad groeien 25 procent van de kinderen op in een kansarm gezin. De stad countert met investeringen in kinderopvang.

Gepubliceerd

Op de grote markt kan de aandachtige wandelaar een herdenkingssteen ontdekken. Deze herdenkingssteen symboliseert het leed dat armoede nog steeds met zich meebrengt. Ook Leuven blijft hiervan dus niet gespaard. Daarom komen Leuvenaars elke zeventiende van de maand samen om 17u17. Hier probeert men dan even stil te staan bij deze problematiek. Ook studenten zijn welkom op dit moment van bezinning.

Armoede is nog steeds een taboe-onderwerp waar (te) veel verwarring over bestaat. In deze armoedereeks behandelt Veto armoede op verschillende niveaus en vanuit verschillende invalshoeken.

Armoede meten in een stad is geen sinecure. “Er zijn heel veel manieren om armoede te meten,” stelt Bieke Verlinden (sp.a), schepen van Sociale zaken. “Stad Leuven gebruikt de cijfers die Kind en Gezin ons geeft. Daarnaast hanteren we ook de armoedebarometer van het Instituut van Sociale Uitsluiting en Armoede.”

De cijfers die die maatstaven opleveren, zijn niet mals. Eén achtste van de kinderen die in Leuven geboren worden, zouden opgroeien in een kansarm gezin. “De armoedecijfers in Leuven blijven stijgen. In de binnenstad loopt het cijfer op tot 25% van de kinderen,” vertelt Lieven Verlinde, beleidsmedewerker van buurthuis ‘t Lampeke.

Kind en Gezin stelt dat de kwetsbare gezinnen in Leuven te kampen hebben met een laag inkomen, een gecompliceerde arbeidssituatie en een laag opleidingsniveau. “Armoede kan uiteraard iedereen raken, maar we zien toch dat vooral éénoudergezinnen en personen met een migratieafkomst kwetsbaar zijn,” voegt Verlinden daaraan toe.

"25% van de kinderen in de binnenstad groeit op in een kansarm gezin"

Lieven Verlinde, buurthuis Lampeke

Grote inspanning

Stad Leuven erkent de grootte van dit probleem en probeert het dan ook actief aan te pakken. “We moeten uiteraard roeien met de riemen die we hebben. Voor het noodzakelijke beleid zijn we grotendeels afhankelijk van de Vlaamse overheid,” vertelt Verlinden. De samenwerking tussen de Vlaamse overheid en het gemeentebestuur is door financiële aangelegenheden niet vanzelfsprekend.

Het gemeentebestuur wil zich namelijk extra inzetten voor de jongste kinderen. “Kinderopvang bij jonge kinderen is echt de sleutel tot het verhelpen van generatiearmoede. Elke euro die je investeert in die jonge levensjaren rendeert acht keer,” meent Verlinden. “Dan hoef je niets recht te zetten met allerhande programma’s.”

“De minister (minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin Jo Vandeurzen (CD&V), red) beloofde dat 80% van de kinderen tussen de 0 en 3 jaar recht heeft op een kinderopvangplaats. Hij is die belofte echter nog niet nagekomen,” vertelt de schepen. “Vanaf dit jaar investeren we één miljoen euro per jaar totdat de minister zelf over de brug komt met de nodige middelen. Weinig andere gemeenten nemen zo’n grote initiatieven.”

Ook organisaties die zich inzetten voor armoedebestrijding erkennen de inspanningen van de gemeente. "De coalitie van sp.a en CD&V beschouwt de armoedeproblematiek als een prioriteit," stelt Verlinde. "Er is een constructieve dialoog tussen de organisaties en het gemeentebestuur. De neuzen staan in elk geval allemaal in dezelfde richting, maar de praktische uitwerking blijft moeilijk.”

"Weinig andere gemeenten nemen zo'n grote initiatieven"

Bieke Verlinden

Geen monoloog

Ondanks de inzet van zowel de stad als de organisaties zijn er nog steeds talrijke hekelpunten. Zo krijgen personen met een gezin €1.089,82 netto per maand. Een gezin dat moet leven van een leefloon, zit daarmee onder de Europese armoedegrens.

Daarbij komt nog dat Leuven een studentenstad is. “De prominente aanwezigheid van de onderwijsinstellingen zorgt er daarboven voor dat de polarisatie toeneemt. Die zorgt ervoor dat alles in de stad duurder wordt,” vertelt Lieven Verlinde. “Veel mensen vluchten hierdoor weg, maar daardoor raken ze alle verbindingen die ze hier in de stad hebben kwijt.”

De strijd tegen armoede verloopt nog steeds moeizaam. Toch gelooft Lieven Verlinde in een alternatief: “De dialoog is het belangrijkste. Ik geloof nog steeds in de kracht van solidariteit en empathie. Jammer genoeg blijven velen teveel denken vanuit het eigen grote gelijk.”

Powered by Labrador CMS