Portland over zijn nieuwste album: 'Ik had het even gehad met melancholisch te zijn'

'Ik moet eerlijk toegeven dat ik dit nog nooit heb meegemaakt. Ik ben helemaal shaky', zegt Jente Pironet de ochtend na de release van zijn nieuwste album Champain. 'Mijn gsm stond niet rood van het gloeien, maar ontplofte bijna.' 

Zelf had Pironet die aandacht nooit verwacht. 'De muziekwereld is zo onvoorspelbaar. Het duurde ook even tot onze laatste single Exactly What I Need werd opgepikt op de radio. In het ergste geval gebeurde dat niet, en was er ook geen aandacht voor de plaat. Maar alles is op een week tijd omgedraaid.' 

Portland bestaat ondertussen al elf jaar, en speelde al meerdere keren op Rock Werchter en Pukkelpop. Ook won het vorig jaar voor de eerste keer een MIA, Music Industry Award, in de categorie Alternative. 

Twee jaar geleden cancelde de band noodgedwongen al hun optredens door een kankerdiagnose van Pironet. Maar nu is hij terug met een derde album Champain. 

Proficiat met de release van je nieuwe album Champain. Vanwaar de titel? 
Jente Pironet: 'Champain is een woordspeling op champagne en pain. De laatste jaren waren heel moeilijk voor mij. Ik heb een zwaar traject afgelegd, zowel op persoonlijk als op muzikaal vlak. Het was allemaal heel chaotisch. Maar ik ben erdoor geraakt, en nu is de plaat af. Dan is het wel leuk dat je op het einde van die zware rit een fles champagne ontkurkt.'

'Desondanks blijf je de stenen van die rit in je rugzak dragen, en kan je het verleden niet zomaar uit je hoofd wissen. Het was geen simpel parcours, maar als band mogen we trots zijn op wat we bereikt hebben. Dus daar klinken we op.' 

Je geeft zelf aan dat de afgelopen jaren heel heftig waren. Bracht dat extra stress met zich mee naar aanleiding van het nieuwe album?
'Zeker. Het is ook de eerste plaat die ik helemaal alleen heb gemaakt. Er zijn veel nummers die over mijn medisch parcours van de afgelopen jaren gaan, en je hebt altijd stress dat mensen dat zullen afwijzen. Het wordt niet altijd geapprecieerd als je muziek maakt om je eigen hart te luchten.'

'Dat is het ding met muziek; dat kan altijd heel fel afgekeurd worden. Muziek kan heel pijnlijk zijn, als er geen goede beoordelingen zijn. Ik probeer me daar niet zo veel van aan te trekken, want ik blijf muziek maken voor mezelf. Maar je hoopt altijd dat de wereld je een klopje op de schouder geeft.' 

'Ik hoop dan ook dat ik zal genieten van mooie concerten waarbij Portland het publiek kan omarmen. En dat we gewoon kunnen genieten van de release, hopelijk voor een heel lange periode.'

Staat er al veel op de agenda? 
'Binnenkort spelen we in de Ancienne Belgique, wat heel fijn zal zijn. Maar we hebben bijvoorbeeld ook shows in Amsterdam en Duitsland. Voor de rest wordt er veel geboekt achter de schermen voor 2026, we kijken ook heel hard uit naar de festivalzomer. Die boekingen zijn natuurlijk nog heel ver weg, maar als ik onze booker goed begrijp dan zijn de ambities zeker hoog.' 

Hoe zijn de concerten in het buitenland? Geeft dat een andere sfeer dan een concert in België? 
'We zijn uiteraard minder bekend in Nederland, dus dat gaat een meer bescheiden zaal zijn. Duitsland wordt een complete gok: we weten totaal niet of we daar gaan aanslaan en of er veel mensen gaan komen (lacht). We kijken er natuurlijk heel hard naar uit. Het zal aan ons zijn om die zieltjes te winnen natuurlijk, maar we weten totaal niet hoe dat zal zijn.' 

Is er nog een land waar je graag zou willen optreden?
'In het verleden hebben we al een paar keer gespeeld in Parijs, wat altijd heel fijn was. Als ik wild mag dromen, dan hoop ik dat de band nog meer kan groeien in Frankrijk.' 

Welk lied van het nieuwe album zou je aanraden aan mensen die voor de eerste keer naar Portland luisteren?
'Ik zou misschien gaan voor Lay Me Down. Dat toont aan dat er veel meer energie zit in onze nieuwe plaat dan in onze vorige albums, maar tegelijk zit er nog altijd een goede dosis melancholie in.' 

Hoe is dat proces tot een meer energetische plaat tot stand gekomen? 
'Er zijn heel veel bands die doorheen hun carriere wel veranderen, dat is een heel natuurlijk proces. Maar ik had het ook even gehad om altijd melancholisch te zijn. Ik had zin om eens muziek te maken met wat meer actie, en zo hopelijk meer levendigheid te creëren op een podium.' 

'Hopelijk kunnen we dan ook meer ten volle genieten van de festivalzomer, om daar meer energie te kunnen geven. Mijn onderbewustzijn is doorgegroeid naar meer energie, omdat ik daar wel nood aan had.' 

Welk lied van het nieuwe album ligt jou het nauwst aan het hart?  
'Ik wil er niet eentje uitkiezen; dat is hetzelfde als een ouder die een lievelingskind moet kiezen. Maar de afsluiter van het album, Until I Find Some Bigger Fears, komt wel steevast het hardste binnen. Ik heb dat geschreven in een periode waarin ik dacht dat ik niet veel tijd meer ging hebben. Telkens als ik dat lied hoor, word ik teruggetrokken naar die tijd, en dat doet wel het meeste pijn.' 

'Ik ben wel blij dat ik toen dat lied heb kunnen maken, dat was nodig om mezelf wat therapie te geven. Want als je erover kan zingen, dan voelt dat beter.'

Was het dan een bewuste keuze om net dat lied op het einde van Champain te zetten? 
'Ik heb het geluk gehad om samen te werken met Tobie Speleman, de producer van de plaat, en hij had een bepaalde visie over de tracklist. Hij zei bijvoorbeeld dat je na twee energetische songs best een ballad zet om wat af te wisselen, en dat een goede balans heel belangrijk is.'

'Toen we daarmee bezig waren, kwam het perfect uit om af te sluiten met een heel emotionele ballad. Het was dus eigenlijk een beetje toevallig, maar uiteindelijk voor ons de perfecte keuze.' 

Dit album is het eerste album samen met Nina Kortekaas. Hoe verliep die samenwerking?  '
'Nina is gewoon prachtig. Ze is zo polyvalent: ze speelt op alle mogelijke toetsen die er zijn, ze zingt prachtig en kan zichzelf aanpassen aan alle situaties. Ik heb al zoveel mooie momenten met haar meegemaakt. Ik beschouw samen spelen met Nina als een grote zegen.' 

Met welke Belgische artiest zou je ooit nog een duet willen zingen? '
'Goede vraag, ik zou misschien voor Gabriel Rios gaan. Ik ken hem niet zo heel goed, we kennen elkaar ook niet persoonlijk, maar ik wil dat gewoon ontdekken. Hij is ook een heel grote dromer denk ik, dus dat avontuur zou ik wel willen aangaan.'