artikel> Wat een Erasmusser lijden kan

Problemen bij opstellen Learning Agreements

Iedere student die op Erasmus gaat moet aangeven welke vakken hij of zij wilt opnemen in een learning agreement. Dat gaat niet altijd even vlot.

Gepubliceerd

“Voor mijn applicatie moest ik vorig jaar een learning agreement opstellen. Dat vergt veel moeite aangezien de sites van de gastuniversiteiten over het algemeen heel onduidelijk zijn. Het vinden van vakken en hun fiches is soms echt zoeken naar een naald in een hooiberg,” vertelt een ingenieursstudent.
Het is geen alleenstaand geval. "Studenten die op Erasmus willen gaan moeten hun vakken kiezen uit programmagidsen van de gastuniversiteit en die zijn niet altijd up-to-date,” legt Stefan Jahnke, Europees voorzitter van ESN uit.

Ook Roger Janssens, hoofd internationalisering van de faculteit Letteren, merkt dat er soms problemen zijn met het vinden van goede informatie. “De informatieverstrekking met de partneruniversiteiten is niet altijd optimaal hoewel er de laatste jaren een grote verbetering in is gekomen.” Volgens Janssens heeft Europa een aantal jaren geleden flink geïnvesteerd om dit euvel aan te pakken. “Europa heeft aan heel wat Zuid- en Centraal-Europese universiteiten geld gegeven om hun programmagidsen te digitaliseren. Het is hierdoor een stuk gemakkelijker geworden dan vroeger.”

Verwerking

De verwerking van learning agreements is echter niet eenvoudiger geworden, integendeel. “Vroeger bestond een learning agreement uit één blad. De Europese Commissie heeft daarvan een document van zes tot tien pagina’s gemaakt. We zijn er absoluut niet gelukkig mee,” stelt Bert Claesen hoofd van internationalisering bij de sociale wetenschappen. “Er is een luik dat de studenten voor hun vertrek moeten invullen. Daarnaast is er ook een luik dat ze tijdens het verblijf én een luik dat ze na hun Erasmus moeten invullen. In mijn ogen is dat allemaal overbodig.” Ook Janssens geeft aan dat het vernieuwde learning agreement langer is geworden. “We moeten nu niet alleen geboortedata invullen maar ook gsm-nummers.”

Volgens Claesen is die evolutie het gevolg van het beleid van een aantal universiteiten in Oost-Europa. “Oost-Europese universiteiten sturen hun beste studenten naar hier. Die halen hier goeie scores, maar na hun examens moeten ze terug naar hun thuisland om daar vakken af te leggen die ze normaal hadden moeten volgen tijdens de uitwisseling. Die universiteiten erkennen ons programma niet, wat tegen alle regels in gaat.” De Europese commissie wilde die studenten beter beschermen tegen die praktijken. “Ze hebben goed willen doen maar ondertussen zitten wij met een enorme administratieve last.”

"Vroeger bestond een Learning agreement uit één blad. De Europese Commissie heeft daarvan een document van zes tot tien pagina’s gemaakt. We zijn er absoluut niet gelukkig mee,"

Bert Claesen, hoofd erasmus sociale wetenschappen

Digitalisering

De verschillende faculteiten doen wat ze kunnen om dat op te vangen. Pascale Conard, verantwoordelijke voor erasmusuitwisselingen aan de faculteit Ingenieurswetenschapppen, legt uit hoe bij de ingenieurs problemen met het learning agreement worden vermeden. “Wij hebben met een honderdtal universiteiten uitwisselingsakkoorden."

Daaruit kiest elke faculteit een aantal voorkeursuniversiteiten. "Dat zijn meestal een zestal of achttal universiteiten waar studenten naartoe worden gestuurd.” Doordat de programmadirecteurs van deze universiteiten goed op de hoogte zijn van de vakken, is het voor hen relatief gemakkelijk om een vakkenpakket samen te stellen. "Studenten kunnen ook voorbeeldprogramma’s opvragen van studenten die al op uitwisseling zijn geweest om dat als basis te nemen voor hun eigen programma,” voegt Conard er nog aan toe.

Janssens wil de keuzevrijheid van de studenten niet te veel beperken. “Ik wil studenten de kans geven om zelf hun klemtonen te leggen voor zover dat kan binnen de opleiding. Studenten zijn relatief vrij om vakken te kiezen die hen interesseren.” Toch ziet Janssens dat er soms niet veel ruimte is om te kiezen eenmaal de student in het buitenland zit. “Jaar na jaar komen studenten met hetzelfde programma terug omdat de uurroosters niet kloppen of omdat de prof met een zwaar dialect spreekt.”

Ook aan de digitalisering van de procedure wordt gewerkt. “We zijn gestart met een online platform waarmee de procedure kan worden gedigitaliseerd,” vertelt Jahnke. Daarmee zou komaf gemaakt worden met de omslachtige procedure van papieren learning agreements.

"Ik wil studenten de kans geven om zelf hun klemtonen te leggen zover dit kan binnen de opleiding. Studenten zijn relatief vrij om vakken te kiezen die hen interesseren."

Roger Janssens, hoofd internationalisering faculteit letteren

Powered by Labrador CMS