Stress voor je thesis? Drie proffen stellen je gerust

Voor veel studenten betekent de blok één ding: studeren, studeren en nog eens studeren. Voor masterstudenten die in hun laatste jaar zitten, oogt het plaatje wat complexer. Daar zit hun thesis voor iets tussen. De 'masterproef' is de officiële term voor dat eindwerk, maar studenten hebben het toch vooral over hun 'thesis'.

Het einde van het academiejaar mag dan nog veraf lijken, een masterproef schrijf je niet op enkele weken. Om deadlinestress te voorkomen, zwoegen heel wat laatstejaars tijdens de blok aan de bekroning van hun studentencarrière. Om die hardwerkende thesisstudenten een hart onder de riem te steken, gingen wij te rade bij ervaren thesisbegeleiders voor enkele tips.

1. Maak een uitgebreide planning 

De proffen die wij spraken, zijn het er allemaal over eens: de sleutel tot een kwaliteits­volle masterproef ligt bij een duidelijke planning. Wie goed weet waar hij of zij aan toe is, werkt efficiënter en dat zal een beter eindresultaat opleveren. Bij het opmaken van die planning mogen studenten echter twee basisprincipes niet uit het oog verliezen. 

'Voor je begint, is het belangrijk om goed ingelicht te zijn over de deadlines die je opleiding stelt', klinkt het bij Margriet Van Bael, vicerector voor Onderwijsbeleid (KU Leuven). 'Raadpleeg dus alle relevante websites en handleidingen, en achterhaal wat er wanneer van je verwacht wordt', adviseert ze. 'Vergeet ook niet de AI-richtlijnen grondig door te nemen', vult Van Bael nog aan.

Toch mogen studenten zich niet blindstaren op die deadlines. Een goede planning houdt volgens vicedecaan Onderwijs van de faculteit Geneeskunde Jan Verbakel (KU Leuven) ook rekening met onverwachte vertragingen. Het is dus aangewezen om enkele dagen voor de effectieve deadline al klaar te zijn met je opdrachten. Moest er dan toch nog iets mislopen, heb je nog even de tijd om bij te sturen.

2. Communiceer met je promotor

'Heb geen schroom om vragen te stellen aan je promotor', adviseert Idesbald Goddeeris, voorzitter van de examencommissie Geschiedenis (KU Leuven). Verbakel beaamt dat: 'Het lijkt misschien dat je geen zwakte mag tonen, maar eigenlijk is dat geen argument.' Elke onderzoeker stoot volgens de arts wel eens op problemen. 'Het is dan net een sterkte dat je aan de juiste personen om hulp kunt vragen', klinkt het.

'In feite is feedback een cadeau om je masterproef naar een hoger niveau te stuwen', stelt Van Bael. Verbakel volgt die visie. 'Je moet een masterproef zien als een leerproces. Studenten die aan de hand van feedback duidelijk tonen welke stappen ze zetten, zullen hoger scoren', zegt hij.

3. Alles draait rond efficiëntie 

Bij grote projecten als een masterproef is efficiënt werken uiterst belangrijk. 'Je kan weken verliezen door dingen te onderzoeken die je uiteindelijk niet gebruikt. Je moet dus eigenlijk dagelijks nadenken of waar je mee bezig bent nuttig is', klinkt het bij Goddeeris. 

Ook je werkritme is volgens hem best zo efficiënt mogelijk. 'Je kan onmogelijk acht uur per dag intensief werken aan dezelfde taak. Daarom lijkt het mij aangewezen om een ritme te vinden waar je afwisselend verschillende taken uitvoert.' Zo houd je het bovendien ook voor jezelf interessant. 

Voorts zit efficiëntie ook vervat in je planning, middels zinvolle pauzemomenten. 'Wetenschap heeft rust nodig', stelt Verbakel. 'Om te voorkomen dat je in een thesistunnel terecht komt, neem je best voldoende pauzes', vervolgt hij. Even afstand nemen zorgt voor nieuwe energie, en levert vaak verfrissende inzichten op. 

4. Vergeet niet te genieten

Genieten van je eindwerk is de laatste tip van Goddeeris. 'Een masterproef is de kers op de taart. Het is de eerste keer dat je zelfstandig kennis samenbrengt. Voor mij was dat alvast het besef dat ik graag onderzoek deed', klinkt het. Verbakel beaamt dat: 'Probeer eigenheid in je onderzoek te leggen, en maak het op die manier voor jezelf interessant.' 

Van Bael vindt het vooral belangrijk om aan te halen dat vooral de fijne momenten bijblijven. 'Voor het eerst in teamverband nieuwe kennis genereren en je een jaar lang onderdompelen in complexe materie, voelde voor mij bijna aan als verslavend', stelt Van Bael. 'Ik ervaarde ongetwijfeld moeilijk­heden, maar die vergeet je.'