Hoe word je prof?

De vraag van de maand

Elke maand beantwoordt Veto een studentikoze vraag. Wil jij dat we iets voor je uitzoeken? Stuur dan een mailtje naar veto@veto.be.

Dagelijks word je in de aula geconfronteerd met professoren die als expert in hun vakgebied kennis aan je willen overdragen. Misschien droom jij er wel van om daar ook ooit zelf te staan. Maar hoe word je professor? 'De passie voor wetenschap en onderzoek moet in de genen zitten', zegt voormalig vicerector Gerard Govers (KU Leuven). 

Het traject lijkt duidelijk. Je begint met een doctoraat: een onderzoek van een viertal jaar onder begeleiding van een professor. Daarna probeer je je verder te bewijzen met postdoctoraal onderzoek. Vervolgens moet je geluk hebben met een proffenvacature.

Een speurtocht

In de praktijk is het ingewikkelder. Een facultaire zoekcommissie spoort alle geschikte kandidaten op voor de vacature. Daarna stelt de beoordelingscommissie (BECO) van de faculteit een rangschikking op. Als alles goed gaat, wordt de beste kandidaat benoemd door de Bijzondere Academische Raad van de universiteit. 

'Het is echter niet zo dat je de juiste mensen op de juiste plek moet kennen', vertelt Govers. 'BECO werkt volledig neutraal. Maar als professoren potentieel zien, proberen ze de onderzoekers zo goed mogelijk voor te bereiden. Dat kan de kansen verhogen, maar daar is niets mis mee.'

Studentenevaluaties

Moet een kandidaat voor zo'n beoordeling goed les kunnen geven? Volgens Govers werd dat vroeger wat verwaarloosd, maar zijn er ondertussen stappen gezet via studenten­evaluaties. 'Al zijn die niet altijd objectief: we zien dat professoren die makkelijkere vakken geven, beter worden geëvalueerd', verduidelijkt hij. 

Volgens Govers onderscheidt een universi­teit zich vooral omdat het onderzoek centraal staat en het onderwijs op dat onderzoek gebaseerd is. 'Er wordt dus zeker rekening gehouden met onderwijs. Je zal niet benoemd worden als je niet aantoont dat je goed kan lesgeven. Maar de onderzoekswaliteit van de kandidaat-professor staat centraal.'

'Ten opzichte van vroeger is het ook moeilijker geworden', zegt Govers. 'Het aantal kandidaten was toen beperkter.' Hij raadt studenten die het professoraat ambiëren aan om jongere professoren aan te spreken, die een goed beeld kunnen schetsen van wat je ervan kan verwachten.