© Bavo Nys
Na zes jaar slaagde het Leuvense improgezelschap Preparee er in de jongens van Neveneffecten opnieuw samen op een podium te krijgen. Wat blijkt? De oude vossen zijn hun streken nog niet verleerd.
Een podium, acht stoelen, een presentator en een pianist. Meer heeft improvisatiegezelschap Preparee niet nodig om op een donderdagavond samen met Neveneffecten 820 studenten naar aula Pieter de Somer te lokken.
Aan het enthousiasme van de modale student ligt het alvast niet. Maandag 15 februari gaan de laatste 400 tickets in drie seconden de deur uit. Preparee moet honderden mensen teleurstellen die te laat op de link klikten. Anderen krijgen hun geld terug, omdat er door een fout in het systeem te veel tickets verkocht zijn.
Verwachtingen hooggespannen? Dat kan je wel zeggen.
Nogal logisch dat de aanwezige
studenten voor één keer wel een half uur op voorhand present
tekenen. Wanneer Klaas, Karen, Lisa en Lotte van Preparee en Lieven, Jelle,
Jonas en Koen van Neveneffecten samen het podium bestormen barst een
overweldigend applaus los, nog voor een van hen een woord heeft gezegd.
Verwachtingen hooggespannen? Dat kan je wel zeggen.
Concept
Het concept is even eenvoudig als
geniaal. Een enthousiaste presentator stelt de acht spelers onverwachte
situaties voor, waar zij mee aan de slag moeten. Tussendoor laat hij het
publiek uit zijn hand eten en doorspekt het geheel, voor de aandachtige
toeschouwer, met wat korte imitaties van Wim Helsen.
De acteurs kunnen rekenen op de
muzikale steun van Ingmar, de pianist die even briljant als bescheiden is.
Tussen ons gezegd en gezwegen: hij is behoorlijk bescheiden.
De ad-hocbegeleiding van de
stukken geeft een grote bewegingsvrijheid aan de spelers. Vooral de crew van
Preparee improviseert al even vlot met muziek, als zonder. Bij de jongens van
Neveneffecten durft enkel Koen zich wagen aan een muzikale improvisatie. Toch
moet gezegd dat ze in de niet-muzikale scenes dat tikkeltje extra geven aan het
improvisatiespel.
Luiaard met ADHD
Al improviserend met sprekend
gemak een luiaard met ADHD neerzetten, wie doet het Jonas Geirnaert na? Dat
improvisatie op zijn best is wanneer de spelers in het nauw gedreven worden, bewijzen Koen en Lotte. Wanneer hun scene in de tandartsstoel vastloopt, kapen
ze met sprekend gemak de paardenobsessie van hun medespelers. De hilarische
liefdesverklaring die eindigt op de oneliner “toen we paarden in het begin”, is
dan ook een absurd clevere vondst.
De haperingen in het geluid
bederven de sfeer gelukkig niet. Het enthousiaste publiek overlaadt de spelers
met persoonlijke spullen, wanneer die de opdracht krijgen om zoveel mogelijk
attributen te verzamelen in dertig seconden. Dat de gekende typetjes van
Neveneffecten in de kast blijven, deert niemand. De staande ovatie op het einde
van het stuk is er een van oprecht enthousiasme.
Bisnummers zijn er niet. Laten we dat noteren
als kritische voetnoot voor in de toekomst. Want Neveneffecten zelf plant
tijdens het applaus een sprankeltje hoop met de woorden: “Dus over zes jaar
komen we dat nog eens doen!”
© Bavo Nys
