VERSLAG INTERFACULTAIRE ROCKRALLY
Muzikaal studententalent maakt indruk tijdens Interfacultaire Rockrally 2025

Zo’n 650 muziekliefhebbers, vrienden en familie verzamelden zich maandag 21 april in Het Depot om samen te dansen en te swingen tijdens de finale van de Interfacultaire Rockrally (IfR). Winnen was geen prioriteit bij de bands: 'Je weet dat je tegen de andere bands speelt, maar die rivaliteit voel je totaal niet.'
In een goedgevuld Depot is de spanning op paasmaandag 2025 te snijden. Vooral de mamaatjes, papaatjes en grootouders houden in de tribune vol trots en afwachting hun gsm-camera klaar voor het optreden van hun muzikale lievelingetjes. Vrienden en andere decibeljagers begeven zich dan weer dichter bij het podium om volop te kunnen meesjansen met hun favoriete bands. Het entertainment tussendoor wordt verzorgd door presentator en jurylid Bart Cannaerts die de vier acts op manische wijze aaneen rijgt.
Amence
De Hoogstraatse band Amence bijt de spits af met hun gloednieuwe single Appetite, een met metaforen gevuld revenge lied dat al snel de voetjes van de vloer doet rijzen bij het publiek. Zangeres Jozefien danst over het podium heen met haar krachtige rockstem en maakt plaats voor haar bandleden wanneer die zich naar de voorgrond begeven om een impressionante gitaarsolo uit de vingers te laten vloeien. Ze eindigen hun set met het meeslepende Motional.
'Mochten ze ons twee jaar geleden hebben gezegd dat wij ooit in Het Depot zouden staan, hadden we dat echt niet geloofd', klinkt het bij Amence-drummer Cobe na hun optreden. De band ontstond twee jaar geleden op een fuif. Gitarist Jelle, Bassist Sam en toetsenist/gitarist Ruben vormden samen al een bandje toen Jozefien zich op de fuif spontaan aanbood als zangeres. 'Ik was zat en zestien', voegt ze al lachend toe bij het ophalen van de herinnering. Ze herkende hen op het feestje nadat de jongens al eerder aan haar huisdeur hadden gestaan voor een muzikale evaluatie door haar papa, voormalig K’s Choice gitarist en huidig Amence-manager Jan Van Sichem.

Adolescence
Volgende in de rij is de band Adolescence. Met hun introspectieve nummers, zoals And I Pray, creëert de band een tedere balans waarbij de zijden stem van zangeres Anouck de zware gitaren van bandleden Peter en Daan weet te doorboren. Drumster Ayline zorgt voor extra vrouwelijk geweld van achter haar drumstel. Songtitels als Hysteria en lyrics over een 'Anomaly in the brain’ - geschreven door lyricist Esté - laten weinig twijfels over dat de band de Psychokring vertegenwoordigt.
De voorrondes van de Rockrally waren voor de band eens zo spannend. Het was niet alleen de eerste keer dat de band optrad voor publiek, maar zangeres Anouck had net op dat moment ook nog eens te maken met een hersenschudding. 'We hadden niet de mindset dat we gingen winnen', zegt bassist Tijl. Uiteindelijk schopte de eenjarige band het naar de finale. 'Na het winnen van de voorrondes hebben we ons voorgenomen keiveel te oefenen. We wilden gewoon vooruitgang boeken', en dat is te merken in hun optreden en de met pleisters beplakte blijnen op Ayline’s vingers. Toch klinkt ze na hun set positief: 'Vorige keer voelde ik enkel stress, nu heb ik gewoon puur genoten'.

The mind
Als derde mogen de knapen van The Mind uit Berlaar en Heist-op-den-Berg hun kunsten laten horen. Hun muziek weerkaatst een vrijheidsgevoel à la Bruce Springsteen terwijl de warme, mature stem van leadzanger Rob dan weer meteen doet denken aan andere topzangers zoals Matt Berninger (The National). Robs lederen jasje en de lange haren van medezanger en bassist Otis zorgen voor een gepaste rockersuitstraling. Het keyboardwerk van toetsenist Sebastiaan bedekte het geheel her en der met een eighties-laagje.
Tijdens het refrein van hun nummer Run wordt het publiek uitgenodigd door Rob en drummer Ruben om fel mee te zingen. 'Je staat op het podium en ziet al uw andere maten in het publiek alles geven. Dat is een zalig gevoel', vertelt een voldane Rob achteraf. 'Het is echt een gek gevoel om een zaal aan het bewegen te brengen', voegt Sebastiaan toe. De rockgroep ontstond een dikke twee jaar geleden als middelbare schoolband en zette voort toen de leden naar de universiteit vertrokken.

Izikai
Backstage wisselen de bands complimentjes uit terwijl Bart Cannaerts de laatste groep van de avond, Izikai, introduceert. 'Ze vertegenwoordigen Politika. Onthoud hun gezichten goed want misschien maken ze over drie jaar uw hamburgers in de McDonalds', grapt de stand-upcomedian die zelf ooit een diploma als bio-ingenieur behaalde in Leuven.
De zes in het wit geklede jongeheren van de Leuvense band wandelen het podium op en beginnen aan hun set met het nummer Everything True. Bij hun reggaenummer One Day wordt stilzitten moeilijk. In de tribune staan de dansende moeders op van hun stoel en in het publiek Facetimed een fan met een thuisblijver zodat ook zij kan meegenieten. De bouncy offbeats van het lied zouden niet misstaan op een festivalweide.
Het publiek gaat pas echt uit de bol wanneer de band Valerie van Amy Winehouse covered in geheel eigen Izikaistijl. De korrelige soulstem van zanger Juul gecombineerd met een rijke mix van disco-, funk-, reggae- en soulinvloeden vallen duidelijk in de smaak bij de toeschouwers. Saxofoonsolo’s door bandlid Arne en de synth intermezzo's van Juul brengen een unieke toets (pun intended). Na het optreden is in de gangen van Het Depot een concertgangerster te horen die het deuntje One Day verder neuriet.
'Het was een enorm impulsieve beslissing om ons in te schrijven. Mijn papa organiseerde ooit mee de rockrally in 1997. Hij vroeg of we ons niet zouden inschrijven en ineens wonnen we de voorronde en staan we hier', aldus frontman Juul. De band kwam een jaar geleden tot stand nadat de schoolvrienden samen begonnen te jammen. 'Zo zijn we allemaal terug veel meer muziek beginnen maken', zegt drummer Daan. Arne pikt in: 'Het ging vaak inderdaad zo van 'Ah, ik heb ooit dit instrument gespeeld, ik zal eens mee komen spelen'.

Winnaar
Na een afsluitend woordje van de presentator haast iedereen zich naar de ingang van Het Depot om hun stem uit te brengen. The Loonies, de winnaars van vorig jaar, zorgen ondertussen voor muzikaal vermaak. Wiens hart het begeert, kan op de tonen van hun dreunende gitaren nog een plonsje wagen in de moshpit voordat de winnaar van IFR 2025 wordt bekendgemaakt.
Het publiek barst uit in immens applaus wanneer Izikai als winnaar van de rockrally wordt bekroond. Izikai-bassist Jari grijpt de kans om zijn mama een shoutout te geven: 'Mama Annick, I love you!, juicht hij door de microfoon. Na hun fans te hebben toegesproken, doet Izikai nog een rondje om elk van hun collegamuzikanten te omhelzen.
'Sowieso!', antwoorden de leden van de winnende band wanneer we hen vragen of ze de ervaring aanraden aan hun medestudenten, 'Schrijf je sowieso in. Begin sowieso een bandje want dat is het allerleukste dat er is. En dat gaat niet alleen om op het podium te staan met mensen die u toejuichen. Gewoon al het plezier van samen te spelen is echt geweldig.’
